NAAR DE STILTE IN MIJ
1. Introductie en Inspiratiebron
In 1957 werd de stilteruimte in het hoofdgebouw van de Verenigde Naties in New York geopend. Dag Hammarskjöld, de toenmalige secretaris-generaal, schreef een tekst om de ruimte bij de bezoeker te introduceren. Hij hangt- nog steeds – naast de deur waardoor men de ruimte betreedt. Ik citeer enkele zinnen uit die tekst:
“Dit is een ruimtegewijd aan de vrede en aan hen die hun leven voor de vrede geven. Het is een stilteruimte, waar alleen gedachten zullen spreken.
Wij hebben allen een kern van stilheid in ons, omgeven door stilte. Dit huis, toegewijd aan werk en overleg ten dienste van de vrede, moet één ruimte hebben, die toegewijd is aan stilte in de uiterlijke en stilheid in de innerlijke zin. (…)
De steen in het midden van de ruimte herinnert ons ook aan het blijvende en bestendige in een wereld van beweging en verandering. Het blok ijzererts heeft het gewicht en de hechtheid van het eeuwigdurende. (…)Het materiaal van de steen leidt onze gedachten naar de keuze die we moeten maken tussen destructie en constructie, tussen oorlog en vrede. Van ijzer heeft de mens zwaarden gesmeed, van ijzer heeft hij ook ploegscharen gemaakt. Van ijzer heeft hij tanks gebouwd, maar hij heeft ook huizen voor mensen gebouwd met behulp van ijzer. (…)”
(Uit: Monica Bouwman, De levensweg van Dag Hammarskjöld. Kampen, 2006, p. 175-176)
2. Overdenking
Stilte in uiterlijke zin is letterlijk het stil vallen, je losmaken uit het rumoer van de straat, een vluchtheuvel creëren voor jezelf midden in het gepalaber van conferenties en onderhandelingen. En stilte missen we: in onze straten, in onze vergaderzalen, in de politiek, in de kerken. In plaats daarvan zijn we overgeleverd aan het oorverdovend lawaai waarmee het eigen gelijk bewezen of de manipulatie en het machtsmisbruik gecamoufleerd wil worden. Lawaai is geweld, wie vrede zoekt moet naar de stilte. In de stilte wordt de grootsheid van de ander ervaarbaar en ook de eigen grootsheid, niet als aanleiding om te domineren maar als dankbaarheid voor wie men in wezen is: mens onder mensen, mens die bijdragen mag aan het heil van de gehele mensheid, mens die leven geven kan.
Stilte ontwapent. Daarom leidt stilte naar waarheid, omdat in de stilte geen enkel ego overeind blijft. Je ziet het in het leven van Jezus. Het zwijgen van Jezus tegenover de geweldenaars in wiens handen hij gevallen is, is voor een christen de kern van alle waarheid. Deze arme, die aan het einde van zijn leven geen enkele boodschap meer preekt, geen woord, noch idee, maar slechts lijdt, maakt de realiteit niet mooier dan die is en geeft niet toe aan de verleiding tot geweld, zoals dat wel voor de hand zou liggen volgens de wetten van de wereld. Dat is de kracht van zijn zwijgen: keiharde confrontatie met de realiteit, niet alleen voor hemzelf, maar voor allen die er onderdeel van zijn, niet in het minst voor de geweldenaars zelf. Zijn zwijgen is zijn nederigheid en in de stilte die er het gevolg van is, verhardt hij niet, integendeel, hij toont de weg naar de vrede.
AMEN
Gebed
Keer mij naar binnen
Naar de stilte
Het hart van mijn bestaan.
In mij,
Door stilheid
Omarmd
Zal Jij mij bewegen
Tot verzoening
En tot mededogen.
Jij zult mijn angst overwinnen
En mij keren
Naar de ander.
Vrede wordt bereikbaar
Want we vinden samen een thuis
In die stilte,
Met elkaar
En met Jou.
4. Reflectie
Wie vrede zoekt moet naar de stilte.
+Joris Vercammen, em. Aartsbisschop van Utrecht
Elke dag van de Vredesweek van zaterdag 14 september tot en met zondag 22 september 2024 sturen we een vredesmail naar onze deelnemers. Iedereen kan meedoen met deze oecumenische thuispelgrimage voor de vrede, ongeacht waar je bent of als je niet in de gelegenheid bent om andere activiteiten te volgen. Vrede, te belangrijk om te vergeten! De vredesmail publiceren we ook op de websites, hier en die van de Kerngroep Nijmegen en verder op onze facebookpagina’s. Wil je de teksten per email ontvangen: biddenvoorvrede@okkn.nl
Bidden voor vrede is een oecumenisch initiatief van de Oud-Katholieke Parochie Arnhem en de Oud-Katholieke Kerngroep Nijmegen. Idee en tekst © Oud-Katholieke Parochie Arnhem-Nijmegen