EEN STILTE VAN ONTFERMING
1. Introductie en Bijbeltekst
We kunnen bepaald niet zeggen, dat wij in tijden van vrede leven, helaas. De oorlog in Oekraïne duurt voort, de oorlog in Gaza neemt steeds gewelddadiger proporties aan. Tegelijkertijd lijken er belangen te zijn om ons, doodgewone burgers, voortdurend tegen elkaar op te stoken. Zeg het woord “wolf” en het werkt als een lap rood vlees dat in de leeuwenkooi wordt gegooid. Of LHBTI+ -rechten. Regenboogbankjes. Bewustwording rondom racisme. Chocozoen.
Waarom reageren wij zo fel? Op elkaar? Tegen elkaar?
Bijbeltekst
Jesaja 53: 7: “Hij deed Zijn mond niet open. Als een lam werd Hij ter slachting geleid; als een schaap dat stom is voor zijn scheerders, zo deed Hij Zijn mond niet open.”
2. Overdenking
Ik wil je vragen om de tekst even los te maken van de dogmatiek. Je kunt het citaat lezen als een bewijsplaats voor Jezus’ weg op aarde. Het hoeft niet. Je kunt de woorden ook eenvoudig op je toe laten komen. Zoals een tekst uit een gelukskoekje je kan raken. Zonder context.
Het zwijgen. Dat valt op. In onze tijd, waarin wij voortdurend aan het woord lijken te moeten zijn. De social media hebben het ons aangeleerd. Ons er verslaafd aan gemaakt? Jij zegt iets, dus ik zeg iets groters. Zou je bestaan bedreigd worden, als je niet zou reageren? Soms vermoed ik veel angst achter het meningencircus. Angst om niet gehoord te worden, niet gezien te worden, er niet toe te doen.
Wie weet te zwijgen, heeft een sterk innerlijk. Jesaja stelt ons iemand voor die wel iets zou kunnen zeggen, maar dat bewust niet doet. Omdat het niets dient. Niets, behalve misschien zijn eigen ego. Wie zwijgt, roept zijn ego tot de orde.
Er zijn voorbeelden van mensen die hun weerwoord inhielden. Jezus is beslist één van hen. Je kunt ook Etty Hillesum noemen. Aan hen zie je iets ontroerends: wanneer je je innerlijk met al zijn angsten kent, valt zwijgen niet zwaar. En vult de stilte zich met ontferming. Eén van de bronnen van vrede.
3. Gebed voor de vrede
Gij die wij noemen, “Vol ontferming. Bron van genade”, wij leven in een onrustige wereld en onrustig is ons eigen innerlijk. Wij bidden U, geef ons de moed stil te worden. Gij hebt ons geleerd in eigen hart te zien, zingt de psalmist. Laat het zo zijn. Dat ik mijzelf ken. En liefheb.
AMEN
4. Reflectie
Ik ben een persoon met nogal sterke meningen. Daar hoef ik niets voor te doen, ze komen vanzelf. Want ja, ik vind iets van de wolf. LHBTI+rechten gaan mij aan het hart. Ik geloof in een wereld waarin iedereen tot zijn recht zou kunnen en moeten komen. Mijn meningen helpen echter zelden. Zoals oma Duck eens zei: “Een mening is als een koeienstaart: ze zwaait driftig heen en weer maar raakt zelden een vlieg.” Ik heb mij vaak afgevraagd, waarom al die opvattingen en meningen? Er schuilt een zekere gespannenheid achter: “als ik er niets van zeg, verandert er niets.” Maar, laten we eerlijk zijn: als ik er wel wat van zeg, evenmin. De wereld verandert door daden.
Wat ik zelf nodig heb, is meer vertrouwen. En dat kan groeien door een wisselwerking: door onderhoud te plegen aan mijn innerlijk en meningen terug te roepen naar huis. Door gebed. En door handelen.
Sybrand van Dijk
Predikant voor de Protestantse gemeente Roden-Roderwolde.
De vredesmail voor dag 5 is van Rudolf Scheltinga, pastoor Oud-Katholieke parochie Arnhem-Nijmegen
Elke dag van de Vredesweek van zaterdag 14 september tot en met zondag 22 september 2024 sturen we een vredesmail naar onze deelnemers. Iedereen kan meedoen met deze oecumenische thuispelgrimage voor de vrede, ongeacht waar je bent of als je niet in de gelegenheid bent om andere activiteiten te volgen. Vrede, te belangrijk om te vergeten! De vredesmail publiceren we ook op de websites, hier en die van de Kerngroep Nijmegen en verder op onze facebookpagina’s. Wil je de teksten per email ontvangen: biddenvoorvrede@okkn.nl
Bidden voor vrede is een oecumenisch initiatief van de Oud-Katholieke Parochie Arnhem en de Oud-Katholieke Kerngroep Nijmegen. Idee en tekst © Oud-Katholieke Parochie Arnhem-Nijmegen