Welkom bij dag 7 van het initiatief van de Oud Katholieke parochie Arnhem Nijmegen om in de Vredesweek te bidden voor de vrede.
1. Openingswoord
De Raad van Kerken in Arnhem stelt dit jaar vooral het gebed om vrede centraal. Het is mooi dat de Oud Katholieke kerk bij die week aansluit door te vieren en suggesties te geven voor gebed. (On)vrede nu is het thema van de vredesweek. Onvrede is niet alleen iets van hier en nu, maar speelde bij het volk Israël al een rol. De onderstaande tekst ligt niet voor de hand als je wilt lezen over vrede, maar zet ons wel aan het nadenken.
2. Bijbeltekst
De Leviet Korach, e.a. kwamen tegen Mozes in opstand. Ze werden gesteund door tweehonderdvijftig leiders van de Israëlieten, achtenswaardige mannen, de aanzienlijkste van de gemeenschap.
(Numeri 16: 1-2)
3. Korte overweging
Het zijn niet de minsten die tegen Mozes in opstand kwamen. Het begint zelfs met vrome mannen als Korach, e.a. die er in slagen om een hele menigte mee te nemen in hun wantrouwen over zijn leiderschap. Er ontstaat zowaar een hele populistische beweging die geen oog meer heeft voor de zegen die het volk heeft meegekregen. Mozes wordt aanvankelijk woedend en het geduld van de Eeuwige raakt op, zodat Hij dreigt de hele mensheid ten onder te laten gaan. Maar ondanks Mozes terechte woede laat hij zich niet meenemen in de negatieve spiraal, want voor hem geldt: de meeste mensen deugen. Wat een moed om letterlijk in je eentje op te komen voor rechtvaardigheid. Als één mens zondigt, dan hoeft u toch niet het hele volk te straffen, zo onderhandelt hij met de Allerhoogste. Met de populisten loopt het slecht af, maar de grote menigte bereikt uiteindelijk het beloofde land. Het zijn de zachte krachten die overwinnen op het eind. Het valt niet mee om positief te blijven als het tegenzit in de samenleving, in de kerk of je persoonlijk leven. We hebben de neiging om ons mee te laten nemen door het gemopper en gezeur om ons heen. Maar roepen dat het allemaal waardeloos is, dat is uiteindelijk de dood in de pot. Maar we hebben behoefte aan een ander geluid of zelfs een andere koers. Het is beter om in gezamenlijk gedragen verantwoordelijkheid de letterlijke of figuurlijke handen uit de mouwen te steken. Daden gaan woorden te boven, dat staat op het wandbord te lezen in de Doopsgezinde Vermaning en misschien wordt het tijd dat we daar onze aandacht op gaan richten. Wat kunnen we betekenen voor vluchtelingen, armen en eenzamen? Hoe zorgen we voor een leefbare aarde voor onszelf en onze (klein)kinderen? Wat zou het mooi zijn als christenen, van welke denominatie ze ook maar zijn, op die manier het verschil gaan maken voor de samenleving.
4. Gebed voor de vrede
God van vrede, In deze wereld waar onvrede heerst, bidden we om vrede. Geef moed aan hen die tegen de stroom in durven gaan en niet achter populisten aan willen lopen. Breng vertrouwen tussen mensen dat zij elkaar weer kunnen liefhebben en oog hebben voor een toekomst voor iedereen.
Amen.
5. Persoonlijke reflectie
Onlangs zat ik in een vergadering met iemand die regelmatig mijn facebookprofiel bekijkt. Hij was verrast dat daarin vooral aandacht was voor de positieve kant van het leven: de schoonheid van muziek, de natuur, cultuur en aandacht voor zingeving. Ik was blij met zijn opmerking, want sinds ik actief ben op sociale media weet ik hoe mensen meegezogen kunnen worden door negatieve populistische taal. Maar ook hoe je het verschil kunt maken, mensen kunt bereiken met woorden van vrede. Er is veel werk aan de winkel ook voor mij persoonlijk, maar ik geloof in de Geest die ons tot bruggenbouwers maakt.
Diaken Theo van Driel, diaconaal werker te Nijmegen en Arnhem