Welkom bij dag 5 van het initiatief van de Oud Katholieke parochie Arnhem Nijmegen om in de Vredesweek te bidden voor de vrede.
1. Openingswoord
Wanneer de vrede wegvalt door oorlog, geweld en misbruik, raken veel mensen beschadigt. Die beschadiging kan lang mee gaan, maar is niet altijd zichtbaar. Soms duurt ze voort lang nadat het conflict door de rest van de wereld vergeten is. Maar zoals Jezus altijd voor ons en ons verdriet klaar staat, zo kan jij ook klaar staan voor het onzichtbare verdriet van anderen. Zelfs als je dat een beetje moeilijk vindt.
2. Bijbeltekst
‘Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’
(Matteüs 11:28-30)
3. Korte overweging
In ons land leven veel mensen die slachtoffer zijn geworden van geweld. Misschien heb jij het ook in je leven mee gemaakt. Jezus geeft aan dat je altijd met je verdriet en je verwondingen naar Hem toe kan komen. Hij wil je graag troosten.
Als christenen hebben we voorgenomen om in zijn voetspoor te treden. Dat betekent dat je ook zo’n troostende aanwezigheid mag worden voor anderen. Het zou best kunnen dat je eigen pijn en genezing je daarvoor de wijsheid hebben gegeven die nodig is.
Jezus zelf, vanuit zijn eigen ervaringen sprekend, wijst in ieder geval al op twee noodzakelijke eigenschappen: zachtmoedigheid en nederigheid.
Degene die gewelddadig is, is vaak hard. Dat is kenmerkend voor haar. Zij grijpt en graait, slaat en dwingt, tot haar doel behaald is. Want in de hoogmoed van de geweldenaar telt alleen zijn doel. Hij heeft geen respect voor de heiligheid van het leven van de ander.
Daarom, vertelt Jezus ons, is het eerste wat slachtoffers nodig hebben: zachtmoedigheid en nederigheid. Dat hun wonden met mildheid en een voorzichtig respect worden behandeld. En dat we ons nederig opstellen. Dat wil zeggen dat we de ander met eerbied behandelen. Dat we niet bevelen, niet zeggen wat de ander moet doen, niet iemand dwingen op een bepaalde manier zich te verbeteren, maar dat we luisteren, geduld hebben en mee oplopen, zolang de ander ons nodig heeft op zijn weg en zolang jij die hulp geven kunt.
Er is rust nodig om te genezen. Pas dan kan iemand weer de lichtheid van het leven ontdekken, zoals Jezus die geven wil. Pas met voldoende rust kan de zwaarte van de herinneringen worden afgelegd, evenals de littekens die de dwang en de schendingen hebben veroorzaakt. Wees zacht en wees nederig, trek geduldig samen een eind op, en jullie zullen beiden de werkelijke vrede vinden.
4. Gebed voor de vrede
Barmhartige God, kom met uw zachtheid om de littekens van mijn ziel te genezen. Neem de hardheid in mijn hart weg en vervang het met een open vertrouwen in U. En geef mij de genade om met geduld deze genezende kracht van U door te geven, aan iedereen die U mij toevertrouwt.
Amen.
5. Persoonlijk reflectie
Er zijn veel mensen in ons land die iets naars of zelfs iets verschrikkelijks hebben meegemaakt. Omdat ik zelf best verlegen ben, vind ik het soms moeilijk daarover het gesprek aan te gaan. Misschien heb jij ook je redenen om het te vermijden. Maar je hoeft jezelf niet ertoe te dwingen. Als jij mild en geduldig bent met jezelf, kan God ook Haar meest kwetsbare kinderen aan jou toevertrouwen. Zoals jij jezelf behandelt, zo zal je de ander behandelen. Heb dus geduld en vertrouwen. Als de tijd daar is, zorgt God wel voor de ontmoeting.
Zr. Nadia Kroon O.P.
Missionair pastor van de Dominicuskerk in Nijmegen. Religieuze bij de Dominicanessen van de Heilige Familie.
Elke dag van de Vredesweek zal er een bijdrage gepubliceerd worden. Morgen wordt de tekst verzorgd door Rudolf Scheltinga, pastoor Oud-Katholieke parochie Arnhem.